Nieoficjalne forum serwisu opowiadania.pl

Braindamage

Co do Kinga, Shiren, to zależy, czego oczekujesz... no i co przeczytałeś. King potrafi nudzić, przez znaczną część książki, ale kiedy już "się zacznie", jest naprawdę ciekawie. Myślę, że chodzi Ci między innymi o fakt, iż dzieła Kinga bywają mało straszne, często nawet bardziej obyczajowe, niż z gatunku grozy... ale co z tego? Nieraz już ten autor dostarczył mi napięcia, znakomitej rozrywki, nawet wzruszenia. Bardzo go lubię chociażby za to, że potrafi mnie zainteresować, a nawet zainspirować. Kwestia gustu. Autorów, którzy nie zainteresują mnie od samego początku po prostu odstawiam. Tak było z Danem Brownem, co do którego całkowicie się z Tobą zgadzam. Koleś ma kiepski styl.

Lucy Fair

Ja akurat Kinga sobie nawet cenię. Może nie jest to poważna literatura, ale z pewnością wciągająca. Poza tym nie można uznac stylu Kinga za kiepski. Wielu autorów starało się to podrobić, ale jeszcze się nie spotkałem z udaną imitacją kingowskiego pisania. A już najlepszy ubaw jest, kiedy na opowiadaniach czytam jakiś tekst "w stylu Kinga". A jeszcze jedno... niedawno zacząłem czytać Mroczną Wieżę. Moim zdaniem na polu fantastyki wymiata.

Co dziwnem, mi się podobają najczęściej niehorrorowate kingi... twórczość bachmana czy takie dziwolągi jak serca atlantydów. Wg. mnie, jeśli chodzi o żyjących jeszcze autorów, King pisze naprawdę zajebiście. Ale... tu już pozostaje kwestia gustu.

Ja do swojej listy chujowych autorów dopisuję jeszczę Petera Berlinga i Romaina Sardou... za to że wyrzuciłem pieniądze w błoto - na powieści tych konowałów. Straaaaaszne gówno.

Braindamage

Mroczna Wieża, de facto, najcieplejsza spuścizna geniusza. Późniejsze części mogą Cię trochę znudzić, bo są przewlekłe. Ale geniusz to geniusz.

Ponadto - z niehorrorów - zbiór opowiadań "cztery pory roku", tudzież "skazani na Shawshank", gdzie znajduje się moje ulubione "Ciało"... polecam.

Zgadzam się, co do nieudanych podróbek. Osobiście uważam, że żeby coś... (szukam słowa lżejszego niż "powielić"...) żeby zrobić coś podobnego

, trzeba najpierw zrozumieć pierwowzór. Tak jest z coverami w muzyce, z remake'ami w kinematografii i ze stylem w literaturze. Wydaje mi się, że rozumiem styl Kinga, ale nie staram się go powielać - wolę popracować nad swoim. Ponadto, nie ma sensu okradać mistrza, gdyż następnym dziełem i tak pokaże swą wyższość. :smt018

Lucy Fair

Ja wolałem jednak filmową wersję ciała (stand by me), filmową wersję skazanych na shawshank (skazani na shawshank)... a dwie pozostałe pory roku jakoś mi do gustu nie przypadły. Jako zbiór nowelek chowa się w cieniu serc atlantydów.

Co do późnego Kinga... nie przeszkadza mi te jego rozwlekłość... a wręcz przeciwnie. Chyba bardziej stawałbym za łowcą snów niż miasteczkiem salem... właśnie za tą "rozwlekłość". Poza tym ja uważam, że bezsenność nie była taka zła... a to chyba królowa rozwlekłości.

Z niehorrorów Kinga dla mnie i tak zawsze najwyjebańszym dziełkiem pozostanie wielki marsz.

Braindamage

Bardzo podobało mi się zarówno Miasteczko Salem jak i Łowca Snów... dziwne, że akurat te tytuły wymieniłeś, bo to jedne z pierwszych, jakie przeczytałem. Oba są znakomite. Serc Atlantydów nie czytałem, więc nie mogę porównywać. Mam to gdzieś w domu, więc wkrótce się zabiorę. Z "czterech pór roku" podobał mi się również "zdolny uczeń" (lato), ale do dwóch wcześniej wymienionych się chyba nie umywał.

Co do "chujowych autorów"... cóż, jak Wy, to i ja. Bonus:

Christopher Paolini - mogę tylko powiedzieć, że nie zachwyca mnie jego styl. Fakt, że swoje dzieło pt. "Eragon" napisał w wieku 15 lat tym bardziej pozwala mi polemizować w tej kwestii, bo tak się składa, że mam właśnie tyle. Rówieśnik, a co. Przyznam, że książka znudziła mnie po jakichś stu stronach, ale i przez tych sto stron nie wzruszyła mnie ona zbytnio.

Może grzeszę, jeśli tak, nawróćcie mnie - wybaczę Wam.

Shiren

Paolini nie stworzył wielkiego dzieła i zwróć uwagę, że wszyscy zachwycają się tym, że w młodym wieku udało mu się wydać książkę. To jest moim zdaniem jego główne osiągnięcie, bo styl ma porównywalny z opowiadaniowiczami, natomiast fabuły nawet nie skomentuję, bo dno totalne. Wybił się jedynie wiekiem, ot co.

Wracając do Kinga, miałem głównie na myśli "Miasteczko Salem", "Lśnienie", "Christine" (czy jakoś tak, niestety nie mam pamięci do nazw własnych) i "Sklepik marzeń" (tutaj też mogłem nazwę nieznacznie pomylić). Przeczytałem, najbardziej podobało mi się Lśnienie, które się wybiło nieco bardziej ponad pozostałe. A czego oczekuję po Kingu? Nie wiem, bo w zasadzie ani grozy, ani obyczajowości, tylko stylu. Styl ma średniawy, może stąd mój zawód.

Lucy Fair

Właśnie dlatego nie lubię początkowej twórczości kinga (przeważnie)... późniejsze działa (pod względem stylu) są nie do porównania z takimi średniakami jak miasteczko. Szczególnie polecam (pod względem stylu) dreamcatcher'a, misery... blablablabla... można sobie w necie poprzeglądać.

Braindamage

Nie czytałem "Lśnienia" i "Sklepiku z marzeniami", ale o reszcie mogę powiedzieć co nieco. Zachwyca mnie właśnie styl. Nie wiem, czego więcej chcieć? Zachwyca mnie ironia tego autora i umiejętność przedstawienia najdziwniejszych nawet sytuacji, a także zaskoczenie. Zwroty akcji są częstsze u Kinga, niż nawet w naszej polityce.

Co do samego stylu...

Za szklanymi ścianami budki pojawiały się i znikały nieznajome twarze, niczym puszczone wolno balony, na których ktoś pośpiesznie naszkicował oczy, nosy i usta. Na przykład Bóg, bawiąc się swoim nowym mazakiem.

albo...

- Znowu się uśmiechasz.
- Po prostu pomyślałem sobie, jak bardzo was kocham.
Ojciec spojrzał na niego zaskoczony, a w oczach matki błysnęło coś, co mogło być łzami.
Uwierzyli mu.
Zasrańcy.

Te dwa cytaty pochodzą z Christine. Gusta gustami, mnie to po prostu zachwyca. Takich numerów jest więcej.

Shiren

Ja oczywiście już wypatrzyłem zbędne zaimki, ale chyba wszędzie je widzę. Taka już moja podła natura.

Wiesz, rzucając dwa zdania nie da się ocenić stylu, ale pamiętam (bo czytałem Kinga dość dawno temu), że styl mnie wcale nie zachwycił, wręcz zniechęcił. Ale może to moje wysokie wymagania.

Braindamage

Może wysokie, a może po prostu inne niż moje.

A co się tyczy Krzyśka Paolini, dobrze, że się zgadzamy. Też uważam, że niejeden twórca na opowiadaniach.pl pisze na tym poziomie, albo i lepiej.
Co do fabuły, przemilczmy, bo niejedni mniej docenieni przewracają się pewnie w grobach.

Eloen

Shiren

Czyli odarłaś go z resztki osiągnięć. Faktycznie, ten sztucznie nakręcany przez media sukces okazał się być jedynie prawie-sukcesem. A wiemy przecież, że prawie to wielka różnica Mruga

Młodzik

Moira, Beata, skoro wy się przyznałyście do "Władcy Pierścieni" to i ja się przyznam... DWA RAZY się do niego zabierałem... i dwa razy go zmogłem i mi się nie znudził Wesoly

. Za drugim było jeszcze lepiej, bo wcześniej "Silmarillion" przeczytałem (kurka, cały rok uczyłem się tego tytułu)

. Więc jak pewnie się domyślacie to Tolkien jest dla mnie niezaprzeczalnym Mistrzem fantasy i pisarstwa. Zaden z jego opisów, nieważne jaki był długi i o czym, mnie nie znudził. A jeśli o moją twórczość chodzi to największy wpływ na nią miały dzieła Tolkiena i Lewisa (nie wiem czemu dotąd go nie wymieniono, a tak na marginesie, to od niego zacząłem przygodę z pisarstwem, a postać Tasza z "Opowięści z Narni" stanowiła podwaliny mojego uniwersum), a szczególnie "Władca Pierścieni" i "Opowieści z Narni". Osobiście staram się zachować oryginalność, ale może się tak zdażyć, że przypadkiem wsadzę coś z tych dzieł. Jednakże staram się w swoich pracach (czyt. marnych wypocinach :-P ) odbudować pewną "tolkienowość" (trudno mi wytłumaczyć co to jest, ale wiem, że to odróżniało dla mnie "Władcę" od innych książek), no i zachowałem w swoich opisach kontakt z czytelnikiem, który mi się bardzo w "Opowieściach" podobał. Co więcej pisać to nie wiem. No ewentualnie tyle, że jeszcze bardzo lubię twórczość pani Rowling, ale godna naśladowania dla mnie nie jest. Oczywiści mi daleko, daleko, daleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeko do tych mistrzów

.

Trampkour

Philip K. Dick ( jego psychodeliczne powieści trącają o moje własne przemyślenia na temat realności tego świata)
Anthony Horowitz (tak na lżejszą nutę.)
Dean Koontz ( za poczucie humoru i jak na mój skromny guścik ciekawy styl)

Znienawidzeni pisarze:

Tomasz Pacyński
Catherine Webb

I wszyscy, którzy piszą fantastykę, której nie znoszę.

blackgrzywa

Czytałem "Człowieka z Wysokiego Zamku" Dicka, nie podobało mi się.

Co do Tolkiena, facet ma łeb niesamowity, ale styl taki sobie, mimo wszystko respekt.

Jeśli chodzi o Kinga to chyba wszystkich zaskoczę, nie podoba mi się "Mroczna Wieża" (wymiękłem na pierwszej części :smt011 ), a podobają mi się Serca Atlantydów i stara twórczość typu "Wielki Marsz" (pod pseudonimem Richard Burchman) i przede wszystkim opowiadania ze zbiorów "Szkieletowa Załoga" albo "Nocna Zmiana", poza tym oczywiście "Miasteczko...", "Smentaż dla zwieżąt", "Christine", "Zielona Mila", "Skazani na Shaushank" to jest dla mnie super. Całkiem nie przypadł mi do gustu chwalony przez krytyków "Worek kosci". Ja mam chyba spaczony gust Mruga

Pacyński to ten od "Smokobójcy"? Przymierzam się już chyba ze 3 lata, żeby to przeczytać i jakoś się nie mogę zebrać w sobie :? Ale chyba się zdecyduję, bo chwilowo mi się nudzi, a na drugą część "Pana Lodowego Ogrodu" (Jarosław Grzędowicz, polecam) chyba się nie doczekam Zły