Nieoficjalne forum serwisu opowiadania.pl

Shiren

Jest temat dla dobrych opowiadań, a z wpadek w tekstach zrobił się poniekąd temat dla kiepskich, dlatego chciałem rozdzielić. Tam miały w zamyśle być tylko wpadki w tekstach, a nie krytyka tekstów jako całości. Wesoly

Takie moje spostrzeżenie (nie ostatnio, ale znów mnie uderzyło): to tragiczne jak ludzie często lubują się w kiczu. Czytałem niedawno (nie dam linka, bo już nie pamiętam) opowiadanko o śmierci przedstawionej najpierw jako uśmiechnięta ironicznie ciotka, a potem prawdziwa śmierć, która dosłownie wyciąga kosę i ścina bohatera (dosłownie!). Pomijając styl, który nie był najlepszy, załamałem ręce, gdy zobaczyłem, że większość komentarzy chwali fabułę (cokolwiek okrojoną) i stwierdza, że tekst był piękny i głęboki.

Lucy Fair

Kicz jest całkiem dobrym środkiem wyrazu. Odpowiednio użyty... A to o czym pisałeś wcale nie wydaje mi się aż tak debilne. Na pewno nie na tyle żeby to tu raztrząsać. Ktoś poprostu napisał coś innego, co do ciebie nie trafiło. Równiez pomijam styl, jako że nie czytałem oryginału, a jedynie skromne streszczenie powyżej.

Avaritia

Już od jakiegoś czasu obracam się w świecie blogów z opowiadaniami i muszę powiedzieć, że niektóre z nich rozbawiły mnie do łez.
Są to najczęściej opowiadania, które nie dość, że są kompletnie bez sensu - a mowa tu o tysiąckrotnie plagiatowanych fanfikach bazowanych na 'Harry'm Potterze' - bo o dobry fanfik dzisiaj naprawdę trudno - jak również o opowiadaniach kompletnie pozbawionych głębi literackiej, jakiegokolwiek przekazu, sensu (chociaż ich autorzy są święcie przekonani, że napisali coś tak straszliwie poetyckiego i metaforycznego, że powinni dostać pokojowego i literackiego Nobla jednocześnie).
Bawi mnie też gadanie we wstępie do opowiadania - "To opowiadanie to całe moje życie; główny bohater jest częścią mnie; piszę ten tekst od bardzo dawna i jak go nie rozumiesz, to masz problem, bla bla bla". Tymczasem blog zostaje zawieszony po zaledwie dwóch rozdziałach i pojawia się ten oto komunikat: "Niestety, nie mam serca, aby dalej pisać to opowiadanie, bo uważam, że powinnam zająć się czymś, co w przyszłości zaowocuje wydaniem." Powiem szczerze, że spotkałam się z czymś takim, a najśmieszniejsze było to, że tekst poziomem dorównywał opowiadankom dla dzieci z przedszkola.
Jak widać, internetowy światek jest pełen kiczu, zakłamań i grafomanii. A to niedobrze.

Shiren

_VV_

A ja nie mam w zasadzie nic do kiczu na blogach, na stronach internetowych. Mnie przeraża ten kicz oficjalnie uznawany- wydawany, nagradzany i stawainy za wzór w mediach. Przecież 90% współczesnych księgarni to makulatura! Nie czepiajmy się dwunstoletniej Kasi, Asi czy Michałka, że publikuje na blogu (bo robi coś co wyrasta ponad poziom jego rówieśników), czepiajmy się 40 letnich panów w okularach, krytyków i wydawców, którzy żyją ze świadomego zabijania gustów społecznych grafomanią.

Aha! I jeszcze dodam, że przez tę szkodliwą grafomanię rozumiem nie wszystek kicz, a tylko ten nie mający żadnej treści. Bo np. taki D.Brown to też jest kicz (bo wszystko spłyca), ale kicz dobry, bo w jakiś sposób prowokuje do dyskusji i pewne treści ważne przybliża.

Avaritia

Pan K.

pojęcie kiczu jest bardzo ruchome. ja np za strasznie kiczowate uważam tipsy, a to się powoli staje normą. zwyczajnie ozdobione paznokcie :-/

tak jak można powiedzieć o jakimś tekście, że jest źle napisany (choćby kiepski styl), albo zwyczajnie głupi (bo jest głupi), ale w którym momencie zaczyna być tekst kiczem?

niech mi to ktoś wytłumaczy, bardzo proszę :-)

Shiren

Jak dla mnie o kiczu w tekście literackim świadczy przede wszystkim wykonanie. Nie ma według mnie tematów, które z góry mogłyby być skazane na bycie kiczem. W takim wypadku kiczem na przykład będzie opowiadanie o nastoletniej miłości mannowskim stylem czy opowiadanie o codziennym życiu z zastosowaniem stylizacji biblijnej. Stąd płynący wniosek, że w zasadzie każdy przerost formy nad treścią sprowadza tekst do kiczu (mogą być chwalebne wyjątki, ale jeszcze takowych nie widziałem). Działa to w drugą stronę - motywy filozoficzno-psychologiczne zdecydowanie lepiej przedstawiać w formie symbolicznej, alegorycznej niż używając stylu potocznego. Choć działanie w drugą stronę na pewno nie uderza niektórych aż tak bardzo.

Trudno o tym mówić, bo jak sam stwierdziłeś, granica jest bardzo cienka. Czy tipsy są kiczem? Kwestia gustu. Miałem raczej na myśli kicz literacki.

Radunia

Kicz- aaa wtym to ja dobra jestem

- utwór może być perfekcyjnie wykonany - to znaczy żadnych błędów, styl poprawny, ale... bazuje to coś na stereotypach - najlepszym przykładem są Harlekiny (nie wiem czy jeszcze wydawane), ale wszystkie pisane pod jeden szablon - jak wszelkie cudeńka z supermarketu. Głębi takiego utworu nie ma sie co doszukiwać, bo jej nie ma. Pisany pod masy do poczytania na teraz i juz - jak pospolity posiłek, o którym zapomina się tuż po zjedzeniu (czasem wywołuje niestrawności - ale tylko u ludzi wrażliwych).

Lucy Fair

Konsumpcjonizm jest wzorcowym lifestyle, a supermarkety zwalaczają kompleksy. Jak więc można w ogóle twierdzić, że kicz to zło? Moim zdaniem kraina muminków jest dużo bardziej wyjebana niż świad z mad maxa.

Właśnie przyszła mi do głowy pewna analogia pomiędzy supermarketem, a medytacjami buddyjskimi. I jedno i drugie oczyszcza cię z myśli, po czym wracasz do świata naładowany nową energią... tudziesz tandetnymi książkami i płytami, których i tak nie przeczytasz, ani nie wysłuchasz, ale mają fajne okładki, z masłem orzechowym w reklamówce i z nadzieją na lepsze jutro...

Streszczając... po chuj się frapować górnolotnictwem, które prowadzi jedynie do:
- zgorzknienia
- kompleksów
- ważniactwa
- snobizmu
- zatwardzenia
- melancholii
- depresjii
... kiedy można spokojnie wydać pieniądze na kurwy, alkohol i stephena kinga z przeceny.

_VV_

Pan K.

czyli pojęcie kiczu jest mocno subiektywne.

chyba się zgadzam z opinią Lucy Faira i zostanę przy twierdzeniu, że jak coś jest kiczowate, to oznacza to mnie więcej tyle, że rozpadnie się po kilku dniach.

Shiren

Rybka Ag

_VV_

Właśnie u mnie leżą obok monitora dramaty Mrożka w różowej okładce i miałem zamiar je w końcu zacząć... Ale Twoja uwaga, Rybko, sprawiła że chyba się jeszcze nad tym zastanowię.