Nieoficjalne forum serwisu opowiadania.pl

Shiren

Przesadzasz. Chłopak się ćwiczył i szło mu, moim zdaniem, całkiem dobrze.

Żeby nie oftopikować - wczoraj był film "Strach" na tvnie - zdaje się, że jakiś horror albo thriller. Sam w sobie nie był straszny, ale jak się wkurzyłem na takich gości co atakowali dom laski jednego z nich i była scena, w której młodszy brat dziewczyny siedział w samochodzie, a przed autem stał jeden z awanturników, ja wstałem i "a rozjedź skurwysyna, rozjedź!". Poniosło mnie Wesoly

MFitzner

"Fałszywa pamięć" Deana Koontza. Aż strach było czasem przewrócić kartkę.

Ale nie mógł się człowiek powstrzymać...

Shiren

Deana Koontza szczególnie polecam, bo bardzo lubię. Moją ulubioną książką jest ta, w której sekta ściga pewnego dzieciaka, bo uważa, że jest antychrystem i chce go zabić. Tylko tytułu obecnie nie pamiętam. Ale naprawdę, genialne. "Fałszywa pamięć" to o tym pisarzu było, co nagle nikt z jego życia go nie zna? Jeśli tak, to dobre.

MFitzner

Ja z Koontza oprócz "Fałszywej pamięci" (nie o tym pisarzu, Shiren, ale i tak świetne) polecam "Kątem oka". Czytałem jeszcze "Twarz" i "Ostatnie drzwi przed niebem", ale te są u mnie o oczko niżej. Wszystkie mają klimat, ale dwie ostani chwilami po prostu nuuuudzą, dużo jest po prostu wodolejstwa, które nic nie wnosi. "Twarz" w końcu gubi logikę, motywacja głównego szwarccharaktera jest bezsensowna i nijaka, a punkt kulminacyjny - trrrragedia. Zresztą jest to typowa bolączka książek Koontza - po pełnej napięcia, wstrząsającej historii, po której człowiek oczekuje wielkiego, epickiego finału, on ukatrupia głównego "złego" w banalny, trywialny, często zupełnie przypadkowy sposób. A tu aż się prosi o wielkie, bezpośrednie starcie, jakieś odgrażanie się, może jakaś egzystencjalna sentencyjka. A tu nic: bang! - he's dead - i już! Chociaż "Ostatnie drzwi" mile zaskakują pod tym względem, grande finale odbiega od w/w wzorca i naprawdę trzyma poziom.

Lucy Fair

Takie dobre te "ostatnie drzwi..." koontza?

Stoją u mnie na półce obok "historyka"... i nie wiem za co się zabrać. Może właśnie zacznę od tych "drzwi"... :?

MFitzner

Ło matko, "Historyka" omijaj z daleka. Wspominałem o nim w topiku o kichowatych książkach. Odłożyłem ze wstrętem po 80 stronach - a ja naprawdę jestem wyrozumiały i kompulsywnie brnę przez książki, które mi się podobają nawet średnio albo i mniej. Babka ma KOSZMARNY styl, który dla mnie zabił jakąkolwiek przyjemność czytania. Trochę się pomęczyłem, ale nie wciągnęło mnie na tyle, żebym się męczył dalej. A w końcu po sławetnej kwestii (w rozmowie):

"Coś strasznego musiało wydarzyć się pod strzelistymi kolumnami biblioteki" (czy jakoś tak)

...po prostu odłożyłem książkę.

"Ostatnie drzwi" są ok. Jak już mówiłem, pierwsza liga to dla mnie "Fałszywa pamięć", po niej "Kątem oka", a ta ciut w tyle - ale i tak o niebo lepsza, niż "Twarz". Ma swoje dłużyzny (vide różne jazdy Sinsemilli po trawce itp.), kilka umyślnie przerysowanych postaci (bliźniaczki), i parę typowo "koontzowskich" wybiegów i skrzywień, na które można kręcić nochalem - ale ogólnie ok. No i Koontz ma solidny, wyrobiony styl, za który ja faceta uwielbiam. Tak więc, mając do wyboru te dwie, łap za "Drzwi"

A "Historyka" wywal przez okno Wesoly

Zasili ściółkę, to może coś z tej książki będzie Wesoly

Ewentualnie, jeśli zaczniesz "Historyka" i ci nie podejdzie, możesz go - jak moja kumpela - "przypadkiem zgubić w koszu na śmieci" Wesoly

Rybka Ag

Czytałam jedną książkę Koontza, którą zresztą znalazłam porzuconą w hotelowym pokoju, i za nic nie pamiętam tytułu, a fabuła była tak zawiła, że się w niej zgubiłam... ale książka i tak mnie wciągnęła, ale nie wiem, czy aż tak bardzo przestraszyła (tylko trochę). Na pewno miała ciekawy klimat.

Lucy Fair

Ja w ogóle chciałbym poznać Koontza... jako fan Kinga. Chciałbym wyrobić sobie zdanie w sporze King - Koontz. Chyba przeczytam rzeczywiście te "ostatnie drzwi"... bo "Coś strasznego musiało wydarzyć się pod strzelistymi kolumnami biblioteki" powinno być chyba nomonowane do Wilkołak Awards.

MFitzner

Ja lubię obu, choć ani z jednego, ani z drugiego nie przeczytałem na tyle, by nazwać się fanem. Myślę, że fabularnie trzymają podobny poziom. Podobnie lubią nawiązania i symbolikę: u Kinga chociażby marki samochodów, u Koontza nazwiska. Róznice pojawiają się w stylu. King chwilami brnie w rozbuchane metafory (choćby cyklop z młotem w "Langolierach), u Koontza jest oszczędny w szczególny sposób: krótki, ale dokładny w opisach na tyle, na ile to konieczne. Właśnie pod jego wpływem sam zacząłem pisać "normalniej".

Myślę, że warto sobie ich porównać. Sam wciągnąłem w Koontza jedną kumpelkę, fankę Kinga, i teraz ona dalej zaszła z lekturą niż ja - chociaż tak samo, jak ja, nieraz się naziewała. Ale nawet, jeśli "Ostatnie Drzwi" nie przypadną ci do gustu, nadal z czystym sumieniem polecam "Fałszywą pamięć", a po niej "Kątem oka" (według fanów, jedna ze słabszych - dla mnie jedna z ulubionych książek w ogóle).

Z ostatnio czytanych, polecam "Trzynastą Opowieść" Diane Setterfield. Trudno ją nazwać horrorem, bo nie jest jakaś szczególnie straszna - ale trzyma w napięciu i ma przekonujący, gęsty klimat. A że nie mamy tu forum thriller/gothic, to wspominam w tym temacie. Generalnie, tak jak sugerują hasła promocyjne, to coś w klimatach "Cienia Wiatru".

Lucy Fair

"Trzynastą opowieść" też mam, zuepłnie o niej zapomniałem. Właśnie to porównanie do "cienia wiatru" mnie zniechęciło, bo ostatnio zauważyłem że zwykle na obietnicach się kończy takie porównywanie. Szczególnie po przeczytaniu kilku książek porównywanych do prozy eco.

A może rzeczywiście aż tyle dzieł Stephena Kinga jeszcze nie przeczytałem, żeby nazywać sie jego fanem. Jeśli w końcu prześla mi Mroczną Wieżę i to przeczytam... to zacznę w pełni zasługiwać na takie miano Wesoly

MFitzner

Zgadza się, takie porównania są z reguły na wyrost. Naciąłem się w ten sposób na "Sprawiedliwości owiec" (parę fajnych motywów, ogólnie zieeeew i bezsensowne zakończenie). Uniknąłem, dzięki ostrożności, "Księgi imion" ("Rozmach boskiego planu Stwórcy sprawił, że rozbolała go głowa" - kolejny kandydat do Nagrody Wilkołaka?). Więc do tej ksiązki podchodziłem trochę jak do jeża. Ale i do "Cienia wiatru" zabierałem się z obawą. Na szczęście się myliłem. Tak mnie wciągnęło, że nawet nie patrzyłem, ile stron do końca (co robię niemal zawsze). "Trzynasta opowieść" trzyma podobny poziom. Klimat jest inny, akcja tak nie goni, większość narracji to retrospekcje, a i w nich większość dzieje się w jednym miejscu, w obrębie wielkiej posiadłości - ale wciąga tak samo. Główną siłą są tu zwichrowane postaci i "chemia" między nimi. W "Cieniu" większość była bardziej "prostolinijna", tu mamy uroczą galerię degeneratów. No i siłą rzeczy klimat jest bardziej "gotycki". Przerysowany, ale w bardzo sugestywny sposób.

MARTIN

mictlantecutli, mnie też przestraszył Wyklety i dzieki temu do dzisiaj jest to moja ulubiona ksiązka tego autora...

Ravva

a imo 'wyklęty' był słaby.
za to pamietam odbrze manitou, zemstę manitou...
pare innych.
gen mi się podobał, fajna koncepcja z adaptacja potwora do genotypu ofiary była, i fakt, ze mógł dowolnie morfować.

te były nawet dośc wyraziste - wywarły wrażenie na mnie.
i poruszyły nute strachu.

malutka.

JarekS