Nieoficjalne forum serwisu opowiadania.pl

Mi chiamano Mimi

Podobno wiele mówi o człowieku. Ja piszę piórem, drobniutkie, wąskie literki mocno pochylone w prawą stronę, i nigdy nie idące pod kątem prostym. Często nauczyciele sprawdzają moje prace z lupą, a jeszcze gorzej było w podstawówce i gimnazjum, bo wtedy pisałam jeszcze totalnie niewyraźnie. Jak będę miałą reprezentatywną próbkę to pokażę Mruga

. A Wy? Jakie macie pismo?

blackgrzywa

ja mam bardzo brzydkie. Dlatego cieszę się, że mogę pisać na kompie

Ravva

pisze dużymi literami, ale jest w nich totalny bałagan Wesoly

czasem 4 wyrazy zajmuja caly wers.
a w drukowanych - kiedyś pisalam w zeszytach wyłącznie drukowanymi literami - i np. takie G nie przypominało nic znanego w łacinskim alfabecie.

LECH

Ja piszę w miare proste i czytelne litery jak na chłopaka, czasem nawet krągłe przez co niektórzy mówią, że mam dziewczęce pismo.

Beata

Kiedyś to wyglądało o wiele ładniej, ale niestety studia i praca zrobiły swoje Mruga

Ludzie raczej nie mają problemów z odczytaniem mojego pisma, chociaż jest jeden wyjątek - liczba "5". W moim wykonaniu przypomina to coś pomiedzy "S" a "Ć" (notorycznie zapominam o tej pionowej kresce, a nawet jeśli ją dam, redukuję do minimum) i czasami słyszę pytanie "Co to jest?"

Shiren

copperdragon

Nie ma to jak ojciec. Mruga

Cóż, ujmę to tak: nie jest niczym niezwykłym, że potrafię odczytać samego siebie. Ale jestem jedną z nielicznych osób, które potrafią rozczytać mnie. ^ ^

Jak piszę? Literami drukowanymi, ale niezupełnie takimi, jakie sobie wyobrażacie. Piszę mniej więcej takimi literami, jak w tym poście, tyle, że nieco zniekształconymi. Wesoly

Nie mam w zwyczaju łączenia poszczególnych liter w jednym wyrazie, jak to jest w charakterze pisma wielu ludzi. We wczesnych latach szkolnych tak pisałem, ale w końcu przesiadłem się na ten "drukowany" charakter pisma. Czemu? Wzięło się to z pisania powieści: ponieważ chciałem siebie rozczytać, pisałem właśnie tymi "drukowanymi" literami, bo te "pisane" były jeszcze bardziej nieczytelne niż drukowane. Potem coraz częściej przyłapywałem się na tym, że zamiast litery "pisanej" piszę drukowaną. Sposób był prosty: przestać pisać "po pisanemu". Na szczęście nauczyciele się nie czepiali. Mruga

_VV_

Przyznam się, że praktycznie nie piszę już długopisem. I tak nigdy nie potrafiłem swoich bazgrołów odczytać po upływie godziny od napisania. Klawiatura to dobra rzecz;)

Lucy Fair

Może to zabrzmi idiotycznie, ale ja nie mam charakteru pisma.
Tzn. raz piszę takie, trochę zbliżone do stylu Beaty, okrągłe literki. Czasami rozciągnięte na szerokości i ledwo widoczne... coś jak w arabskim, a czasami takie krowy, że się ledwo mieszczą w linijkach (zwykle więc są pochylone... <kursywą>). W dodatku robię tak zupełnie nieświadomie, i jakoś nie potrafię pisać danym charakterem pisma na zawołanie Wesoly

Jeśli charakter pisma mówi wiele o człowieku to znaczy, że nie mam rozdwojenia jaźni. Prędzej roztrojenie, albo rozczworzenie...

Shiren

To może jeszcze pochwalę się jednym, bardzo przydatnym uzdolnieniem (chociaż jako przyszły prawnik nie powinienem). Mam szczególny dar do podrabiania podpisów. Nie wiem jak i czemu, ale zawsze miałem tak, że spojrzałem na podpis, trzy razy sam napisałem i już był prawie identyczny. Czasami musiałem posiedzieć godzinę, ale to w wyjątkowych sytuacjach. I przez to pisałem w gimnazjum wszystkich przyjaciołom usprawiedliwienia. Wiem, niemoralne. W końcu mam być prawnikiem. Wesoly

Lucy Fair

Znów poruszasz problem "prawo a moralność", z jakiejś skrzywionej ideologicznej perspektywy. Czego oni tam was uczą - prawników?! Wesoly

Shiren

Nie poruszyłem tego problemu. To była tylko moja marginesowa rozkminka. Nic więcej. Bardziej się skupiłem na pisaniu. That's all. I guess.

Rybka Ag

Ostatnio wszyscy patrzą na moje notatki i pytają: "czy ty się rozczytujesz?" moja odpowiedź brzmi "nie zawsze".
Piszę TYLKO na kartkach w kratkę, linijka pod linijką, a kartki w linie w ogóle nie są dostosowane do moje drobnego pisma. Takie robaczki mi wychodzą, bardzo małe i niewyraźne... n, m, w, - wszystkie wyglądają tak samo...
U mnie w ogóle wszystko wygląda tak samo Mruga

A 5 wygląda jak 3. Nie wiem, czemu nikt nie widzi różnicy...
Jak się uczyłam do matury, to niektórych notatek też nie mogłam rozczytać

Mi chiamano Mimi

też nie znoszę pisać na kartkach w linie, i piszę albo w kratkę, albo, najchętniej, na gładkich. I co chwila dodaję gdzieś w notatkach jakieś strzałeczki lub odnośniki, i potem wygląda to tak jak tutaj (i to jest jeszcze baardzo wyraźna notatka):

albo tak(moje "ładne pismo", gdy BARDZO chcę coś potem odczytać, fragment mojego wiersza:

_VV_

Beato, szkoda że nie studiujemy razem na roku Wesoly

. Dużo bym się wtedy uśmiechał o notatki Wesoly

)