Nieoficjalne forum serwisu opowiadania.pl

Cheronea · Wysłany: Sob 23:37, 31 Mar 2007 Temat postu: Literatura popularnonaukowa

Dobry to temat, aby wydębić od co niektórych pewne ciekawe pozycje książkowe. Chodzi przede wszystkim o literaturę popularnonaukową, która oprócz natchnienia i ciekawych konceptów do wykorzystania przy pisaniu, daje wgląd w ciekawostki ze świata nauki: fizyki teoretycznej, biologii, genetyki, astronomii, psychologii, filozofii etc. Żeby nie było, oto moje propozycje dla szczególnie zainteresowanych nauką i literaturą s-f, boż często gęsto - jak się okazuje - autorzy książek popularnonaukowych odnoszą się do utworów s-f. Oto moje ulubione perełki:

1. "Hiperprzestrzeń. Wszchświaty równoległe, pętle czasowe i dziesiąty wymiar" - Michio Kaku, Prószyński i S-ka, Warszawa 1997.
2. "O najskrytszych zamysłach Pana Boga. Tajemnice na pograniczu wiedzy" - Robert Matthews, Książka i Wiedza, Warszawa 1995.
3. "Dzieci wszechświata" - Hoimar von Ditfurth, Państwowy Instytu Wydawniczy, Warszawa, 1976.
4. "Koncepcje psychologiczne człowieka" - Józef Kozielecki, PIW, Warszawa, 1980.
5. "Granice świadomości" - Ernst Poppel, PIW, Warszawa, 1989.
6. "Czarne dziury i krzywizny czasu. Zdumiewające dziedzictwo Einsteina" - Kip S. Thorne, Prószyński i S-ka.
7. "Sen o teorii ostatecznej" - Steven Weinberg, Wydawnictwo Alkazar, Warszawa, 1994. - Co prawda ta lektura jeszcze na mnie czeka, ale zapowiada się co najmniej tak świetnie, jak ww.
8. "Czarne dziury i wszechświat" - Igor Nowikow, Prószyński i S-ka, Warszawa, 1995.
I na koniec z pobódek sentymentalnych wymieniam pierwszą książkę (a raczej książeczkę, bo dla dzieci ), w której po raz pierwszy zetknęłam się z ww. tematyką. Kiedyś wychodziła seria, zaczynająca się od "Jak poznawaliśmy..." Isaac'ka Asimov'a. W tym konkretnym przypadku "Jak poznawaliśmy Wszechświat" tegoż autora, wydane przez RTW, Warszawa, 1993.

I tyle ode mnie na początek. Jeżeli ktoś mógłby tutaj coś dołożyć, niechaj się nie waha! Taki mały składzik potencjalnych źródeł natchnienia i korekty danych pewnie niejednej i niejednemu się przyda, ot choćby w formie czasowego umilacza Mruga

Ravva

hm, "krótka historia czasu" hawkinga.
zawiera rozdziały o czarnych dziurach, o zakrzywieniach czasu, etc.
do tego napisane dosc przystępnym językiem.

_VV_

Padło nazwisko Hoimar von Ditfurth. Czytałem jego "Na początku był wodór". Całkiem ciekawe.

asimo

Dorzuce "Co Einstein powiedział swojemu fryzjerowi" Robert L. Wolk'a

Vitek B.

A co sądzicie o pewnym Szwajcarze, Erichu von Daenikenie?

Ja mam mieszane uczucia. Z jednej strony wszystko, co opisuje jest tak prawdopodobne (bo wykluczyć się tego nie da), że trudno zbić jego argumenty (szczególnie nie posiadając fachowej wiedzy). Natomiast sądząc po reakcjach środowisk naukowych na temat jego publikacji, to wniosek nasuwa się jeden: Daenikena między bajki włożyć. Osobiście podobają mi się jego teorie, działają na wyobraźnie.

_VV_

Daeniken? Co by nie powiedzieć, to miał facet fantazję. Wielu go zresztą papugowało, ale nikt nie osiągnął tej zręczności. Dużo z tyh jego wywodów da się jednak obalić, nawet bez fachowej wiedzy (jest nawet taka książeczka "UFO, Daeniken i zdrowy rozsądek", która obnaża wiele sztuczek pana Szwajcara). Pamietajmy, że Daeniken to twórca swego rodzaju "teorii spiskowej", a więc stosuje elementy typowe dla propagandy: mieszanka faktów z fanazją, nagromadzenie pasujących do siebie elementów, pozorna spójność itp. Wreszcie wiele jego teorii jest skonstruowanych tak, że nie da się ich udowodnić, ale i nie da obalić (jak z Biblią). Zgadzam się w pełni z ostatnim zdaniem Vitka (w ogóle to witam na forum:))- D. działa na wyobraźnię i chwała mu za to.

Vitek B.

Czytałem również "Ufo, Daeniken i zdrowy rozsądek" i wówczas również dostrzegłem swego rodzaju demagogię u Daenikena Wesoly

Mimo wszystko chętnie wracam do książek Szwajcara, ze względów czysto rozrywkowych, choć był okres, że w naiwności swej wierzyłem we wszystko, co on napisał. Aż przeczytałem kontropinię

Pan K.

ze wszystkimi tezami popularnonaukowymi jest tak, że ktoś potrafi udowodnić, ktoś inny obalić, jeszcze inny obali obalenie itd...

Vitek B.

I to jest w tym wszystkim najlepsze, motywuje do działania. Zawsze znajdą się osoby, które będą w opozycji. Na tych debatach my możemy jedynie korzystać.

Pan K.

albo stracić.

jesteśmy na dzień dzisiejszy bombardowani taką ilością informacji z różnych źródeł, że bez wnikliwej, fachowej wiedzy nie jesteśmy w stanie wychwycić tych prawdziwych.

ktoś chce coś udowodnić - udowodni. chce obalić - obali.