Nieoficjalne forum serwisu opowiadania.pl

agnieszka3201

Główny bohater książki Przemysława Liziniewicza pt. „Punkt” tuż po urodzeniu przez kilka lat tzw. dzieciństwa jest przerzucany pod opiekę raz jednej osoby, potem drugiej z jednego miejsca w drugie, niekiedy na odległość kilkuset kilometrów. Niestety konsekwencje dla dziecka nie były najlepsze tym bardziej, iż już psychologowie są zgodni co do faktu, że to niekomfortowa sytuacja dla psychiki rozwijającego się człowieka, tym bardziej jeśli przy tym pozbawia się owego dziecka obojga rodziców. Natomiast wychowanie dziecka przez babcię ma swoje blaski i cienie. Z jednej strony babcia rozszerzyła Punktowi świat o przeszłość, której rodzice nie zawsze znają a prawdą jest, że opowieści o dawnym świecie fascynują dzieci. Już od najmłodszych lat opowiadała Punktowi o czasach okupacji i o wojnie. Najbardziej uwielbiał słuchać o działaniach zbrojnych. Po wielokroć prosił, żeby opowiedziała jak spadały bomby. Oprócz tego babcia nauczyła wnuka wyrozumiałości, cierpliwości, łagodności — postaw, których często brakuje wiecznie zagonionym rodzicom. I co najważniejsze to zawsze chętnie wysłuchała zwierzeń Punkta.

Antek28

Koniecznie muszę przeczytać tą książkę. Kiedyś czytałem coś Liziniewicza, ale dzisiaj już nawet nie pamiętam tytułu...

zbyfal88

Książka poniekąd ciekawa, łatwo się czyta, ale rewelacji nie ma.

elkurekloco

książka świetna czytałem ale jakoś szokiem nie jest jest po prostu raczej przeciętną dobrze czytającą się książką.

robinek

Czytałem. Bardzo ciekawy tytuł Wesoly

extreeeemon

Bardzo lubię książki psychologiczne i właśnie mam kolejną pozycję do przeczytania.